De origines van deze kapel gaan terug tot 1485. De oorsprong van de kapel lag in een houten Mariabeeld aangebracht tegen een boom bij het kruispunt van de wegen Bosvoorde-Hoeilaart en Groenendaal-Jezus-Eik. Op Maria-Boodschap (25 maart) werd het beeld aanroepen tegen de koorts. Jan Hinckaert liet een dak aanbrengen boven het beeld en plaatste er een offerblok, dat kort nadien ontvreemd werd. Twee daders werden gevat en bekenden onder tortuur. De ene stierf kort daarna door een ziekte, de andere leefde nog vroom en voorspoedig. Daarop werd de bouw van een houten kapel aangevat. Timmerman Willem Hinckaert kreeg de opdracht van de pastoor van Hoeilaart, bijgestaan door de lokale smid en een zekere Gillis de Lathouwere. Broeder Hendrik vanden Hecke uit de Priorij van Groenendaal legde op 21 juli 1485 namens hertog Maximiliaan de eerste steen van een nieuw gebedshuis. De broeder is als stichter afgebeeld op het 16e-eeuwse erepaneel van het klooster. In 1620 moet de kapel zijn verbouwd, want dat jaartal was vermeld op de voorgevel, die met een houten hek was afgesloten. Vermoed wordt dat Maria aanbeden werd als Onze-Lieve-Vrouw van Willerieken omdat het er naar bos en geurige kruiden rook. Of zouden de overleveringen kloppen die zeggen dat Maria elke lente op Maria-Boodschap heerlijk begon te geuren. Volgens een bundel briefwisselingen blijkt dat de kerkfabriek van Hoeylaert bij briefwisseling en beraadslagingen van de kerkmeesters van 9 December 1862, 14 februari 1863 en 27 april 1863, de aanvraag gedaan heeft tot het verplaatsen en het heropbouwen van de oude kapel van O.L.V. van Welrieken. In 1864 begon de pastoor Sterkendries alle voorzorgen te nemen voor het opbouwen van een nieuwe kapel op de plaats van de oude kapel van Welriekende. De nieuwe kapel werd echter niet op dezelfde plaats gebouwd maar iets verder heropgebouwd op den kruisweg toebehorend aan de gemeente Hoeilaart in 1865. In 1867 liet E. Heer Gouffaux, pastoor van Hoeilaart er de balustrade plaatsen in eik voortkomende uit de hoogzaal van de oude kerk van Hoeilaart die toen afgebroken werd. Gedurende eeuwen kon Onze-Lieve-Vrouw aangeroepen worden tegen alle soorten koorts, ja zelfs liefdeskoorts. Vele Hoeilaartse meisjes baden dan ook aan de kapel om de partner van hun dromen te vinden. Om Maria een zetje te geven bonden ze zelfs hun kousenband aan de poort van de kapel. De kapel van Welriekende is de grootste kapel in het huidige Zoniënwoud en is gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw. In 1913 schilderde Rik Wouters ook deze kapel. Wouters woonde met zijn vrouw Nel in Bosvoorde, aan de rand van het groene Zoniënwoud en op wandelafstand van de kapel. Hij schilderde het gebouw in 1913 in zijn meest productieve en gelukkige periode, net voor de GROOTE oorlog. Zijn "Kapel van Onze Lieve Vrouw van Welriekende" werd een feest van licht en kleur die je vandaag nog steeds kan bewonderen in het Koninklijk museum voor Schone Kunsten in Antwerpen. De kapel en haar weelderige omgeving lokte trouwens vaker artiesten. Na een ongeval in 1999 met een vrachtwagen die bij het achteruit rijden het voorportaal beschadigde werd de kapel zwaar beschadigd. In 2002 werd ze gerestaureerd met de heropbouw van het voorportaal. De jaarlijkse openluchtmis aan de kapel op 15 augustus (Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart) wordt altijd druk bijgewoond. Klik voor meer info op de links naar de bronnen hieronder.