Op zondag 03 februari 1889 gebeurde te Hoeilaart één der grootste treinrampen uit de geschiedenis der Belgische Spoorwegen. De expresstrein Brussel-Jemelle ontspoorde rond half 10 tussen Groenendaal en Vlaanderveld en meer bepaald aan de huidige Engelse brug. De trein samengesteld uit de locomotief en negen rijtuigen was volgepropt met reizigers. De locomotief ramde, op volle snelheid, de linkerpijler van de toenmalige stenen brug waardoor deze instortte en te pletter viel op de trein. Vijf wagons ontspoorden en drongen in elkaar en de eerste twee werden gewoon verpulverd, samen met de locomotief, onder de ingestorte brug. Door een scheur in de stoomketel ontsnapte de stoom welke neerkwam op de vele gekwetsten. De aanblik was huiveringwekkend. De hulpactie kwam onmiddellijk op gang en Burgemeester Eggerickx nam de nodige maatregelen : hij stelde het hospice ter beschikking als hulphospitaal en vorderde JB Dewolf en Hofkens op om de gekwetsten te verzorgen. Ook de dokters Keyaert en Hannot en pastoor Gouffaux en zijn onderpastoor waren aangekomen en schakelden in bij de hulpverlening. De Hoeilanders die hun ochtendmis verlaten hadden snelden te hulp en droegen de slachtoffers (die niet getransporteerd konden worden naar ziekenhuizen) op ladders waarop stro was gespreid, naar het hospice. Dit liep niet van een leien dakje aangezien de spoorwegberm 15m hoog was. Dit ongeluk kreeg nog een staartje aangezien de medische hulptrein slechts 2,5 uur na de ontsporing opdaagde en dat de noodzakelijke verbandkisten gewoon leeg waren. De dokters moesten roeien met de riemen die ze hadden. Dokter Hauben, (die in de trein zat) vriend en huisdokter van Hendrik Conscience, schreef een vernietigend rapport bestemd voor de regering en directie der spoorwegen. Voor het volledige en gedetailleerde artikel mbt deze treinramp Zoniën 1989 (1) raadpleegbaar in de bibliotheek. Met dank aan Roger Cammaerts voor de enige en tot nu toe unieke foto van deze ramp.