Deze prachtige serristenwoning op de Frans Verbeekstraat herbergde achteraan de gieterij Vlasselaer in het verleden. De woning was evenwel niet in eigendom van een druivenkweker, maar werd in 1935 geregistreerd in eigendom van ijzergieter Amandus Frans Vlasselaer-Fabry bij een bestaande ijzergieterij. In het interbellum waren er in de streek 5 ijzergieterijen : de grootste was gieterij Desbeck, dan een kleine 100 m lager naar Overijse de gieterij van Polle de Gieter, dan kwam deze gieterij Vlasselaer, dan was er nog eentje iets verder naar Overijse en iets meer naar het centrum de gieterij Merst in de Koldamstraat. Deze gieterij Vlasselaer zorgde vermoedelijk net zoals zovele andere voor de productie van het ijzer voor de bouw van serres en kende zijn bloeiperiode dus waarschijnlijk tijdens het interbellum. Net zoals de druivenkwekers zal ook deze ondernemer zijn rijkdom hebben willen etaleren door de bouw van een nieuwe villa. De voorstaande villa en de toenmalige vervallen gieterij Vlasselaar werden in 1949/1950 aangekocht door Marcel Laureys (Marcel van Tissens). Hij renoveerde de villa en verhuurde ze aan 2 verpleegsters die er een soort kinderdagverblijf in hielden. Na een tijdje verhuisden ze het kinderdagverblijf naar Welriekende in de buurt van de Drags. Marcel Laureys verbouwde de gieterij in een slachthuis dat werd uitgebaat door zijn 2 neven: Robert en Raymond Butler en als helpers Alfons Dekock (Fonske Cabuis in de volksmond) die er op een kamertje woonde en Maurice Goemaes.
De 2 broers Butler bewoonden toen de villa : Robert boven en Raymond beneden. Maurice Goemaes (afkomstig van Nazareth) was betrokken als metsersgast bij het herbouwen van het slachthuis met een aannemer uit die streek. Na de bouw, aangezien hij werk zocht, heeft Marcel Laureys hem voorgesteld in het slachthuis te komen werken. Hij aanvaardde, trouwde en kwam met zijn vrouw Mariette wonen in een appartementje 1ste verdiep aan de rechterkant van het gebouw. Marcel Laureys verkocht het slachthuis nadien aan een zekere Omer Lanssens (jaartal ongekend) en vanaf dan zijn we het spoor kwijt. Van de jaren 1960 tot 2000 woonde de familie Goemaes Maurits - Piens Mariette in deze woning. De vorige bewoners verkochten in 2018 hun woning en we hebben dus recent nieuwe bewoners verwelkomd in deze prachtige woning. Voor meer foto's van het slachthuis en Robert en Raymond Butler klik hier op de link naar de foto's op Flickr. Met dank aan de KHK voor de foto en aan Lou Laureys voor de historiek.