Deze villa op de Overijsesteenweg had in de jaren 80 een nogal kwalijke reputatie : de toenmalige eigenaar Philippe Lebrun bleek een advocaat te zijn die tot het begin van de jaren ’90 heel wat renommée had in kringen van Brusselse zakenadvocaten. In de jaren tachtig werkte hij samen met een collega, de zakenadvocaat en specialist in het opzetten van ontduikings- en ontwijkingsconstructies in fiscale paradijzen met name Michel Vander Elst. Vander Elst, die in de jaren ’80 in de Brusselse Franklin Rooseveltlaan de buurman van Paul Vanden Boeynants was, regelde toen de illegale financiële zaakjes van Patrick Haemers, Thierry Smars en Philippe Lacroix, gangsters van wie nu duidelijk is geworden dat ze verwikkeld waren in het financiële geknoei van het Brusselse milieu rond Paul Vanden Boeynants. Philippe Lebrun was niet alleen dik bevriend met Michel Vander Elst. “Ik was één van de advocaten van Paul Vanden Boeynants”, zei hij aan Humo. “Ik was een financieel advocaat en ik regelde de fiscale problemen van Vanden Boeynants.” Lebrun bevestigd in een interview dat hij niet in de woning woonde maar dat ze gedurende een 3-tal jaar zou hebben "leeg" gestaan maar men kan niet ontkennen dat er toch wat activiteiten waren in deze zogezegde leegstaande woning.

Deze activiteiten waren dan ook niet van de minste : de villa werd dan ook gelinkt met de Bende van Nijvel want bronnen beweren dat anderhalf uur voor de overval in Aalst het bepaald druk geweest aan de Overijsesteenweg nummer 70 in Hoeilaart. Een getuige die daar voorbij de indrukwekkende villa wandelde, zag op de oprit voor het huis drie mannen rond een Ford Granada coupé staan, klaar om te vertrekken. De eigenaar van de villa was er niet bij. Twee van hen waren stevige, grote Europees uitziende jongens, maar vooral de derde man viel de getuige op. Hij was een stuk kleiner, vinnig en pezig, en hij had halflang zwart haar en een snor.
De kleine man, die duidelijk de leiding over het groepje had, was bijzonder zenuwachtig. Geagiteerd riep hij iets naar zijn twee maats en maakte zich klaar om achter het stuur van de Ford te kruipen. De wagen stond met zijn neus naar Overijse, in de richting van de oprit van de autoweg die naar de ring rond Brussel leidt. De getuige wandelde voort en keek niet om. Anderhalf uur later begon de moordpartij in Aalst.
Het was niet de eerste keer dat er opvallende dingen gebeurden rond het huis aan de Overijsesteenweg, waar in die periode overdag en 's avonds erg weinig leven viel op te merken. Een tijd voor de Granada op de oprit stond, had men 's avonds gezien hoe het symbool van de Bende van Nijvel, een zwarte Golf GTI, met grote snelheid door de straten van Hoeilaart raasde en ook de oprit van de Overijsesteenweg 70 opvloog. In de auto zat opnieuw de kleine, pezige man met kort zwart haar en een snor en later op de robot foto’s geïdentificeerd als nr 17………Madani Bouhouche.