"La Sapinière" genoemd naar het nabijgelegen bos dat toen op die locatie voornamelijk uit dennebomen bestond. Het werd aangekocht en uitgebaat door Helvina Tembuyser en haar eerste man Henri Cornelis waarschijnlijk rond de jaren 20. Helvina Tembuyser was de dochter van Julien Tembuyser (1867-1933) en Maria Derom (1869-1950) die de herberg "De lustige duif" uitbaatten op het gemeenteplein, een duivenmaatschappij gesticht in 1899. Henri Cornelis overleed echter op 31-jarige leeftijd in 1927 in de nasleep van de gevolgen van één van de vele gasaanvallen tijdens de eerste Wereldoorlog. Helvina hertrouwde met Charles Vandenkerchove en kreeg 2 zonen Willy (1932-2020) en Etienne. Ook dit huwelijk was geen lang leven beschoren aangezien ook Charles op jonge leeftijd overleed in 1937 aan de gevolgen van leverkanker en hij ligt begraven te Laken bij zijn vader en grootouders. "La Sapinière" is nog enkele jaren opengebleven als café zonder de herberg omdat Helvina graag tussen de mensen bleef. Echter is begin jaren 70 het gebouw verkocht geweest en is Helvina verhuisd naar een huisje achter de kerk in Hoeilaart (gemeenteplein 11) tot ze in 1989 overleed aan de gevolgen van een longontsteking. Helvina ligt begraven op het kerkhof van Hoeilaart in het familiegraf Tembuyser.

In de volksmond in het dorp werd La Sapinière ook "in de rotte planchée" genoemd nadat een ruiter met zijn paard naar binnen kwam en waarbij het paard met één poot door de plankenvloer is gezakt, uiteraard door het gewicht van het paard en niet door een aflatende toestand van de plankenvloer. In de Hoeilaartse volksmond werd dit ongelooflijk verhaal al snel omgevormd dat er iemand door de plankenvloer gezakt was en één of andere creatieve hoeilander had er dan een rotte plank bij verbeeld en het verhaal was vertrokken.
Vandaag verwijst een keramieken naamplaat in de linker poortkolom van de huidige woning nog steeds naar de "Sapinière"
Met dank aan Kevin Vandenkerchove voor de familiehistoriek.